Η εργατική τάξη πάει…. στον διάολο

του Γιώργου Τσιριγώτη 

«Η εργατική τάξη πάει στον παράδεισο» ήταν ένα ιταλικό φιλμ του 1971 που εξυμνούσε την εργατική αλληλεγγύη που αναπτύχθηκε σ’ ένα εργοστάσιο, όταν ένας εργάτης τραυματίστηκε σε εργατικό ατύχημα. Αυτά βέβαια γινόντουσαν το 1971, όταν το εργατικό κίνημα είχε αρχές και ταξικότητα και δεν του είχαν κατσικωθεί οι εργατοπατέρες. Σήμερα, 2016, τα πράγματα έχουν αλλάξει δραστικά προς το χειρότερο. Πριν μια βδομάδα σκοτώθηκε ένας εργαζόμενος στο μεταλλείο της «Ελληνικός Χρυσός». Είναι ο 3ος

θάνατος εργαζομένου, από την εποχή εγκατάστασης της εταιρείας. 

Εν τω μεταξύ, τον Ιούνιο του 2015 ένας άλλος εργαζόμενος τραυματίστηκε σοβαρά κι η διάγνωση έκανε λόγο, μεταξύ άλλων, για τέσσερις μετατοπισμένους σπονδύλους κι έναν θρυμματισμένο. 

Ο άτυχος άνδρας υποβλήθηκε σε πολύωρη νευροχειρουργική επέμβαση, νοσηλεύτηκε σε ιδιωτική κλινική της Θεσσαλονίκης κι έπειτα σε κέντρο αποκατάστασης, καθώς δεν είχε καμία κινητικότητα στα χέρια του. 

Είναι άγνωστο σε ποια κατάσταση βρίσκεται σήμερα. Το ατύχημα, ενώ έγινε τον Ιούνιο, απεκρύβη με σπουδή κι έγινε γνωστό μόλις τον Οκτώβριο.

Η πολυδιαφημιζόμενη μαμά-εταιρεία «Eldorado», ως εταιρεία εξόρυξης χαμηλού κόστους, φαίνεται μετακυλίει το κόστος στις ζωές και στην υγεία των εργαζομένων της. Αντί να λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας που κοστίζουν, προτιμά να αφήνει να πέφτουν κάπου-κάπου οι στοές και να καταπλακώνουν τους μεταλλωρύχους. 

Η μέθοδος αυτή της εξόρυξης κοστίζει λιγότερο σε χρήμα και ακριβότερα σε ζωές, αλλά οι ζωές στα χρηματιστήρια δεν επηρεάζουν την μετοχή, ποιος νοιάζεται;

Εν τω μεταξύ τα πορίσματα της διοίκησης για τα προηγούμενα ατυχήματα –κάποια χρόνια μετά- δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Εισαγγελείς κι Επιθεωρητές κωφεύουν και δεν είναι βέβαια τα μόνα περίεργα με τα ατυχήματα στην «Ελληνικός Χρυσός».

Είδατε ας πούμε τους εργατοπατέρες της «Ελληνικός Χρυσός» να φορέσουν τα φοσφοριζέ γιλέκα τους και να διαδηλώσουν για τα ελλιπή μέτρα ασφαλείας μέσα στις στοές και στα εργοτάξια γενικότερα; 

Σιγή ιχθύος οι -λαλίστατοι κατά τα άλλα- εργοδοτικοί συνδικαλιστές. 

Το Εργατικό Κέντρο Χαλκιδικής που προσφεύγει κάθε φορά στα δικαστήρια υπέρ της εταιρείας, μήπως το είδατε σε κανένα από τα δυστυχήματα, να ψελλίζει κάτι;

Μήπως είδατε καμιά διαμαρτυρία από τον αρχιεργατοπατέρα Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ και του ΝΑΙ, που κι αυτός προσήλθε στις Σκουριές να συνδράμει την «καλή» εταιρεία;

Μήπως όμως είδατε τίποτα στα τηλεοπτικά κανάλια της διαπλοκής; 

Στον Πρετεντέρη, στον Προτοσάλτε, στην Τρέμη; 

Σ’ εκείνον τον ανεκδιήγητο τον Τέλογλου; 

Με μεγάλη σπουδή όλοι τους αποκρύπτουν τα δυστυχήματα και τους θανάτους, αυτοί που ξεφώνιζαν πρωί-βράδυ για τις θέσεις εργασίας και την «ανάπτυξη» που κάποιοι «ψευτοικολόγοι» θέλουν να ακυρώσουν.

Μήπως όμως είδατε τίποτα από τα πολιτικά κόμματα; Θα μου πείτε αυτά είναι απασχολημένα με τα ονόματα των εκλεκτών τους στις λίστες της φοροδιαφυγής και των εκβιαστών.

Ζούμε ένα πλήρη εκφυλισμό αξιών, μια πλήρη εξαλλαγή λέξεων και εννοιών. 

Οι εργάτες διαδηλώνουν, κλείνουν τους δρόμους, για τα συμφέροντα της εταιρείας, αλλά για τους συναδέλφους τους που σκοτώνονται στις στοές σιωπούν, μην τυχόν και θυμώσει το αφεντικό, μη τυχόν και χαλάσει η μόστρα της «Eldorado». 

Αυτά όμως συμβαίνουν, όπου στον κόσμο δραστηριοποιούνται οι εταιρείες αυτές, για να πετύχουν τον σκοπό τους. Διαβρώνουν τον κοινωνικό ιστό και φυσικά η συναδελφική αλληλεγγύη, όταν βλάπτει την εταιρεία, απαγορεύεται.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα του εργατοπατερισμού και της ομηρίας των εργαζομένων που κυριαρχεί στην «Ελληνικός Χρυσός», ευχόμαστε να μην αληθεύει η φήμη που κυκλοφορεί στην περιοχή, πως συνάδελφοι του άτυχου συμπατριώτη μας αποδίδουν το δυστύχημα στην ιδιαίτερη συμπεριφορά του, να επιδιώκει την τελειότητα χωρίς να παίρνει τις απαραίτητες προφυλάξεις, για να βγάλουν λάδι την εταιρεία.

Όπως και να ‘χει όμως το πράμα, στην Χαλκιδική όλα αυτά τα χρόνια, εκτός από την καταστροφή του τόπου, τις διώξεις των κατοίκων, τις κωλοτούμπες των πολιτικών, γράφονται και οι πιο επαίσχυντες σελίδες του ελληνικού εργατικού κινήματος.

Δημοσιεύτηκε, στο alterthess.gr